LA MIRADA DE ANA
Ya tenemos las esperadas fotos de Ana. Como siempre nos sorprende y en esta ocasión tienen doble valor, pues nadie sacó fotos en las alturas, unos por abandono, y otros por no llevar la bateria suficientemente cargada. Gracias Ana. https://picasaweb.google.com/lh/sredir?uname=cobertordeestrelas&target=ALBUM&id=5590538792359809857&authkey=Gv1sRgCOjc96jY8-7IpAE&feat=email
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
3 comentarios:
Es moi xeneroso nos teus comentarios, coma sempre. Grazas a vós, para min é un pracer colaborar co grupo, xa o sabes! Unha aperta
Querida Ana, dende logo pateada a pateada supéraste, son unhas fotos magníficas, ata os cans posan para tí con naturalidade ( é unha foto preciosa a do canciño nas alturas! ). Tes unha cualidade especial para captar o mellor de cada un, moitas grazas por esa mirada. Pero prométeme unha cousa porfi, non te sintas nunca obrigada a fotografar por moitas alabanzas que os demáis te fagamos, é o agradecemento ás cousas bonitas e nos sentimos con ganas de corresponderte con algo bonito tamén, nótase que o fas con moito agarimo, porque te gusta, faino sempre así, porque tí queres, que nunca te pesen os agradecementos que te facemos, pero ejem...., permíteme agradecercho unha vez máis. Quérote, bonita, unha aperta.
Salo.
Benquerida Salo, comparto a túa perspectiva e creo que, polo tanto, obvian as promesas.
Díxenllo a Manolo, non quero que facer fotos se convirta nunha obriga, senón perde o seu encanto e a súa naturalidade. Fotografío porque me produce pracer e gústame ofrecer as miñas fotos porque sinto que en algo colaboro co grupo. É a miña maneira de corresponder á xenerosidade de todos/as, especialmente dos/as guías, que teñen toda a miña consideración e agradecemento.Eu tamén te quero, non teño que dicircho, non si?? (pero sempre gusta que no lo recorden) Muáááá
Publicar un comentario